AMERİKA’YA KIRGINIM

Ben bu Amerika’ya kırgınım ağbi.

Neden derseniz, bunlar bir memlekette bir düzenleme yapar, ondan sonra kayıplara karışırlar. Bir daha uğrayıp da sormazlar ki, bu gariplerin hali nicedir; ne yaparlar, ne yerler, ne içerler, bir sorunları var mıdır?

70’li yılların sonuna doğru ortalık karışıktı. Bunlar 80’de geldiler, bizim oğlanlarla işi bağlayıp gittiler. Sağ olsunlar. Lakin ondan sonra koyduysan bul sen bunları. Oğlanlar işi yüzlerine gözlerine bulaştırdılar, aradan yıllar geçti de demediler ki; bakın bakalım, orada neler oluyor. Öldüler mi kaldılar mı; ahali memnun mu değil mi, herkesin işi aşı var mı?..

Neler çektiğimizi bir biz biliriz, bir Allah.

Neyse, biz onu atlattık, aradan 20 küsur yıl geçti yine ortalık karıştı. Neden derseniz; bir sayın bakanın da söylediği gibi biz buluş yapamıyoruz, kapasitemiz bu kadar. Bir türlü küreselleşmeye ayak uyduramadık. Dünyanın altı üstüne gelmiş, biz öküzün trene baktığı gibi seyrediyoruz. ‘Ulus devlet’ diye tutturmuş gidiyoruz; daha alt kimlikten, üst kimlikten haberimiz yok. Vesayet altında yaşıyor, laikliği bile sorgulayamıyoruz. Demokrasi diyoruz, ‘ileri’sini düşünemiyoruz. Onlar diyor normalleşme, biz anlıyoruz elleşme, cahillik işte. Uzatmayalım, bunlar yine geldiler, uygun adamlar buldular, işi yeniden düzene koyup gittiler. Lakin gidiş o gidiş. İnsanlık bu mudur yani?

Bu sefer başımıza koydukları adamlar fos çıktı. ‘Açılım yapıyoruz’ diye öyle bir açılma açıldılar ki; biz eşşekten düşmüş karpuza döndük, parça parça olduk. Ortalığa korkuyu salıp milleti becerdiler yetmedi; şimdi birbirlerini beceriyorlar. Demokrasi diye diye demokrasinin gözünü çıkardılar, kimin eli kimin cebinde belli değil. Yaptıklarını beğenmeyenleri de sabaha karşı aldı aldı götürdüler. Geri döneni var, dönemeyeni var.

Başınızı ağrıtmayalım; bütün bunlar olup biterken bu şerefsizler iki adam gönderip de demediler ki, gidip şu Türkiye’ye bir bakın, neler olup bitiyor.

Diyeceğim şu ki, ben bu Amerika’ya kırgınım ağbi.