25 ekimde Cumhuriyet Gazetesinde bir haber vardı. 
Çok fazla gündemde kalmayan haber başlığı ve içeriği şöyleydi.

Cumhuriyet Ankara Büro-

"Atatürk’ü anmayı ve ulusal bayramları kutlamayı yasaklayan hükümet, bu kez Atatürk heykellerine el attı. Cumhuriyet Müzesi olarak hizmet veren 2. Meclis Binası’nda, Büyük Nutuk’un okunduğu günü canlandıran, aralarında Mustafa Kemal Atatürk ve İsmet İnönü’nünkilerinin de bulunduğu balmumu heykeller Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından “eridiği” gerekçesiyle kaldırıldı. Heykelleri yapan Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen, heykellere bakılamadığını belirterek “Alev görmedikçe erimez.

Bana kaldırdıklarına dair bir bildirimde bulunmadılar. Ben yerinde gördüm, bakamıyorlar, dışarıdan çok toz toprak geliyor” dedi. Bakanlık yetkilileri “Balmumu heykellerin deforme olduğunu, zaman içerisinde erime meydana geldiğini, balmumu heykellerin yerine yenisinin yapılmasının da düşünülmediğini” belirttiler. Cumhuriyet Müzesi’nde balmumu heykellerin yerine hologram sistemi konulmasının planlandığı öğrenildi."

Bu ve buna benzer haberlere toplum alıştı artık. Gün geçmiyor ki, Cumhuriyetin kurucularını ve tarihini ortadan kaldırmak için yeni bir şey yapılmamış olsun.
Ancak haberin ayrıntıları içerisinde, çok ilginç bir  detay daha vardı. Bir çoğumuzun bilmediği bir ayrıntı. Gerek akademik hayatında, gerekse Eskişehir Belediye başkanlığı süresi içerisinde, bir çok başarılı esere imzasını atmış, Anadolu Üniversitesini bu gün geldiği doruk noktaya çıkarmakla kalmamış, Eskişehiri de Belediye Başkanı Olarak baştan sona yeniden İmar etmiş Profosör Yılmaz Büyükerşen'in bilinmedik bir yönü.

İşte Cumhuriyetin haberinde geçen bu ayrıntıya dair elimize geçen  bir fotoğrafta, Yılmaz Büyükerşen'in aynı zamanda bir sanatçı olduğu, ve yetkililerin uydurma bir gerekçe ile kaldırdıkları eserlerine çalışırken görüyoruz.
Ne yazık ki, Türkiye'nin en başarılı Belediye başkanı seçilen Yılmaz Büyükerşen'in bu anlamlı eserleri depoya atıldı. sanata ve sanatçıya saygının bir AKP dönemi nişanesi olarak, gün ışığına çıkma özlemi ile bekliyorlar o tozlu depoda.

Eğer başlarına o güne kadar bir kaza gelmez ise?