Harvard Üniversitesi tarafından yapılan bir genetik projesiyle yaklaşık 4 bin yıl önce soyları tükenen tüylü mamutlar hayata döndürülüyor. Bu kapsamda 42 yıl bin önce yaşayan bir tüylü mamutun DNA örnekleri ile fillerin DNA’sı eşleştiriliyor. Bilim insanlarının açıklamasına göre, klonlanan bu “Buz Devri” canlıları bitki örtüsünün büyümesini teşvik edeceğinden Kuzey Kutbu iklimlerini iyileştirerek küresel ısınmayı önlemeye katkıda bulunacak.

Yaklaşık 4 bin yıl önce soyları tükenen “tüylü mamutlar”ın Harvard Üniversitesi tarafından yapılan bir klonlama projesiyle dünyada tekrar var edilebileceği açıklandı.

Çalışmada yer alan bilim insanları bu proje için Sibirya buzullarında 42 bin yıldan uzun bir süredir korunan bir tüylü mamutun DNA örnekleri kullandıklarını belirtti.

Buna göre dişi bir fil içinde yaratılan yapay rahimde döllenen yumurtaya tüylü mamutun DNA’sı kopyalanarak ortaya Asya fili ve mamut kırması bir tür çıkacak.

Bilim insanlarından yapılan açıklamaya göre yapılan deneyler başarılı olursa, bu durum tüylü mamutların yaşayabileceği kutup bölgelerinde bitki örtüsünün büyümesine yol açarak, küresel ısınma ve beşeri faaliyetler nticesinde tahrip olan kutup ikliminin tekrar düzenlemesinde önemli bir rol oynayacak.

Baş araştırmacı George Church, konuyla ilgili önümüzdeki günlerde bir makale yayımlayacaklarını belirtti. Bilim insanı, daha önceki yöntemlerde var olmayan bir hassasiyetle DNA ipliklerinin birbirini işlemesine olanak tanıyan CRISPR-Cas9 adlı bir klonlama tekniği kullandıkları bildirirek şunları söyledi:

“Şimdiye kadar fil hücreleri üzerinde test ettiğimiz onlarca mamut genini canlandırmayı başardık. Onları, sert kutupsal iklimlerde yaşayabilecek canlı türleri olduğundan bu bölgelerdeki iklimi yeniden düzenlemeleri için geri döndürüyoruz. Aşırı soğuğa dayanaklı tüylü mamutlar bu bölgede yağan karı düzleştirerek yalıtacak ve böylece ağaçlar kış aylarında tekrar yetişecek".

"Yaz aylarında ise yüksek ısıya dayanaklı otlakları tercih edeceklerinden, bitki örtüsünde artış olacaktır. Diğer taraftan artan bitki popülasyonu bölgedeki fotosentez kapasitesini arttırarak karbon salınımını da düzenleyecektir.”

Churck, meydana gelecek otlakların, kış soğuğunun yer kabuğu içine daha fazla nüfuz ederek derinlerdeki toprağın soğumasına olanak tanıdığından, günümüzde var olan ormanlardan daha fazla güneş ışığını yansıtacağını kaydetti.

Tüylü (ya da kıllı) mamutun (Mammuthus primigenius) son bireyinin 3600 yıl önce ortadan kalktığı düşünülüyor.