CHP milletvekili Nezir Nasıroğlu, “Sol geçmişim yok, zaten CHP’ye değil, AKP’ye daha yakındım” diyerek partisinden istifa edip AKP’ye geçmişti. O dönem CHP’den istifa eden 24 milletvekili arasında Kemal Derviş de vardı. Yanlış seçimler yüzünden AKP’ye armağan edilen belediyeler de belleklerdedir. Şimdi CHP yeni bir kurultaya hazırlanıyor. İyi de, kurultayda ne üretilecek?

Parti programı masaya yatırılıp üretim ve paylaşım sorunlarına çare mi aranacak?

Cumhuriyetin nasıl kurtarılacağı ve nasıl yapılandırılacağı mı tartışılacak?

Toplumun dinselleştirilmesi karşısında hangi önlemlerin alınacağı mı incelenecek?

Eğitim çağındaki çocuklarımızın, yobazların elinden nasıl kurtarılacağı mı konuşulacak?

Etnik, dinsel ve cinsel ayırımcılıkla yaratılan ayrıştırma ve ötekileştirmeye karşı alınması gereken önlemler mi gündeme alınacak?

Tarımıyla, hayvancılığıyla, endüstrisiyle… çökertilen ekonominin nasıl düzlüğe çıkarılacağı mı araştırılacak?

CHP, üyelik temelinde yeniden yapılandırılıp, tabandaki üyenin istencini yukarıya taşımaya olanak verecek kanallar mı açılacak?

Milletvekilleriyle yerel yöneticileri milletin; parti yönetenlerini de parti üyelerinin seçmelerine ve seçtiklerini denetleyip ve değiştirebilmelerine olanak mı sağlanacak?..

Partinin kökleriyle çağımızın değerleri mi buluşturulacak?

Hayır, bu sorunların hiçbirisine yanıt aranmayacak. Sadece değişen dengelere göre parti yönetimi yeniden düzenlenecek; hepsi bu. Çünkü bizim ülkemizde siyaset, sorunlara çözüm üretme temelinde değil; kaynakların paylaşımı temelinde yapılıyor.

Bu durumda “Dersimli Kemal mi olsun, Maarrem mi olsun”, sorusunun bir anlamı var mı?

Hiç olmazsa “olmak ya da olmamak” ikilemine mahkum edildiğimiz bir ortamda bizimle eğlenmeyin baylar, ayıptır, günahtır!