İbrahim Karamemet
BENİM DE KULAĞIM ÇINLIYOR
Dostlarım, az da olsa takipçilerim , yayıncım soruyorlar bana. Yahu neler neler oluyor, bir aydır sen niye birşey yazmıyorsun diye.
Ne yazayım ki, aslında olan öyle çok şey yok. Bir tek şey oluyor, ülkenin rejimin ve halkın altı oyuluyor. Bu da çeşitli ayak oyunlarıyla oluyor ve ne yazık ki, çok düzeysiz oynanıyor bu oyun. Ve gene ne yazık ki, iktidarı kadar muhalefeti de bu düzeysiz oyunun içinde. Hemen herkes de bu oyunun farkında ancak, öyle bir bıkkınlık öyle bir basiret bağlanması içindeyiz ki, ben dahil kimse birşey demiyor yapmıyor. İyi de yapılacak ne var ki, anayasanın bile yok sayıldığı bu ortamda ne yapılabilir ki?.. Nasıl yapılır, ne yapılır…
Peki, bunun sonucu nedir. İşte sonuç.
Uykusuz’u kutluyorum. Hiçbir şey durumu bu kadar net açıklayamazdı. Bir kişinin iktidarını kaybetmemek uğruna, vatan evladını nasıl değersiz bir piyon haline getirdiğinin en güzel, en doğru tasviridir bu karikatür. Ne olursa olsun, isterse ülke batsın, ben gücü elden bırakmıyayım diyen bir zihniyetin ülkeyi getirdiği noktadır bu. Ayrıca karikatürün gücünü gösteren bir belge. Burda bizim düşünmemiz gereken şey, bu karikatürdekilerin, hele hele analarının babalarının bir çoğunun hala bu oyuna alet olması, hala oy vermesi, verecek olmasıdır.
Yapılacak, yazılacak bir şey bilen varsa bana da söylesin lütfen.