ALO FATİH'TEN SONRA ALO BALÇİÇEK Mİ OLDU?
.
Gezi Parkı olayları sırasında eylemcilerin saldırısına uğradığı iddia edilen ve Başbakan Tayyip Erdoğan’ın “Benim başörtülü kızlarıma, başörtülü bacılarıma saldırdılar” dediği Zehra Develioğlu ile ilgili görüntüler ortaya çıktı. Genç kadının herhangi bir saldırıya uğramadığı belirlendi. Bunun üzerine o dönem dayak yediği ve taciz edildiği öne sürülen Develioğlu ile röportaj yaparak ‘morlukları gördüm’ diyen Balçiçek İlter, Twitter’dan açıklama yaptı.
AK Partili Bahçelievler Belediye Başkanı Osman Develioğlu’nun gelini Zehra Develioğlu, (25) 1 Haziran’da Kabataş’ta eşini beklerken bebeğiyle birlikte saldırıya uğradığını iddia etmişti. Develioğlu’nun saldırıya uğradığını öne sürdüğü ana ilişkin görüntüler dün Kanal D Haber’de yayınlandı. Yayınlanan görüntülerde, “Üzerleri çıplak, elleri deri eldivenli 70-100 kadar adamın ortasında kaldım” diyen Develioğlu’nun yanından bazı eylemcilerin geçtiği ancak saldırının gerçekleşmediği görüldü.
"ZEHRA HANIM AÇIKLAMA YAPMAK ZORUNDADIR"
Bunun üzerine o dönem Zehra Develioğlu ile röportaj yapan ve , 'morluklarını gördüm' diyen Balçiçek İlter Twitter’dan açıklama yaptı. Balçiçek İlter tweetlerinde şunları yazdı:
Kabataş görüntülerini izledim.Ayıp bana ait değil,"Kadının beyanı esastır"diyerek dinlediğim Zehra hnm'a aittir, açıklama yapmak zorundadır! Bu arada bu akşama kadar hiç görüntü izlemedim, izlediğimi de hiç iddia etmedim, beni başkalarıyla karıştırmayın,arşivler yazılanlar ortada! Kabataş'ı, nasıl yanıltıldığımı, özürümü yarın Türkiye'de yazacağım, hiç merak etmeyin.Şimdi küfür ve hakaretlerinizi alıp dağılabilirsiniz!
Balçiçek İlter Zehra Develioğlu ile ilgili şunları yazmıştı:
"Ben cesur bir kadın tanıdım o gün... Kalabalık bir grup tarafından darp edilen, tacize uğrayan, bebeği ve kendisi için ölümüne korkan, olur da şikayette bulunursa sokakta tekrar başına bir şey gelir mi kabusu gören... Morluklarını da gördüm, ille de meraklıysanız, ama benim tanıklığıma ihtiyaç yok ki, raporu var zaten. Yaşadığı travmaya tanık oldum, konuşmasına, bana bakamayışına, olayı konuşurken bebeğini odada istemeyişine... Ellerini hiç bir yere koyamayışına... Geç gelen ama sonrasında hiç bitmeyen gözyaşlarına... Kabuslarına, sütten kesilmesine değinmiyorum bile... Ruhunda telafisi imkansız darbeler yaratmış bir şey yaşadı Zehra! Hemen konuşamadı, neden sonra cesaretini topladı, ağzını açtı... Başına gelmeyen kalmadı... Kendi mahallesinde “neden konuştun?” baskılarına maruz kalmıştır belki, karşı mahalle hemen savcı rolüne büründü, hani kayıtlar? Hani adamların eşgali? Kendini bilmezlerin sonuncusu ise olup bitenleri lohusa sendromuna bağlama hadsizliği bile gösterdi. Onunla konuşup söylediklerini aktaranlar, yazanlar, üzerine yorum yapanlar aynı mahalleden olunca, zaten güvenilirlik de bitti, niyeyse... O yüzden benim kefilliğime başvuruldu! Ne acı... "
