Tuva Kurdu Ujin, kar yağınca evde duramıyor, balkona çıkıyor, geceyi orada geçiriyordu. Balkonun bir köşesinde ona bir ev yaptık. Ujin artık bizim evde oyalanmaz oldu.
Börte’nin babası, Norveç Orman Kedisi. Annesi “Sokak Kızı İrma” Ankara Tekiri. Börte hem uslu, hem savaşçı!
Börte de Ujin’le birlikte balkona çıkıyor, üşüyünce dönüyordu.
Arada bir de Ujin'in evinde yatıyordu.
İşte 3 Nisan gecesi yine öyle yapmış. Ben de yazmaktan yorgun, onu unutmuşum. (I. dereceden suçluyum)
Gece kar yağmış…
Sabah 08.05 Ujin'le dışarı çıktık. Miyavlama sesi...
Ben sağa sola baktım göremedim. Ujin telaşlandı; ama ben ilgilenmedim. (2.dereceden suç: Ujin'in uyarısına aldırmadım.)
Ujin'le dolaştık; bir saat sonra döndük. Yine miyavlama sesi...
Eve çıktık. Börte yok! Ujin odalara baktı, koltuk arkalarına, balkona...
Ben hemen aşağı indim. Bir otomobilin kaputunun altından gelen sese yöneldim.
Otomobil sahibi günlerdir yoktu. Talihliyiz, dün gece gelmiş.
Kaputu açtık. Börte motorun arkasında...
Kucakladım, kalbi çarpıyor, bedeni sarsılıyor. Sağ ayağı ezik, morarmış ve şişmiş... Koşarak Korusev Hayvanlar Kliniği'ne, Dr. Levent Aker'e gittik.
Börte ayağına dokununca bağırıyor. Üst köpek dişi kırılmış,
Alt çene içinde bazı yerler kanamış.
İki iğne ve Börte yoğun bakım kutusunda. Serum bağlandı...
İşemesini bekliyoruz.. Kan görülmesin diye, her dilden, her tanrıya ve Tengri Umay'a dua ediyoruz. Tengri Umay çocukların Tengrisi değil mi, Börte'yi de korur.
Evde Ujin'le bekliyoruz. Ujin üzgün, arada bir bana geliyor, dalgın bakıyor. Ben, bitiremediğim kitaba söyleniyorum; ancak suç kitapta değil ki!
SUÇLU VAR, DAVA YOK!
Börtelerin, Ujinlerin ve öteki hayvanların polisi, savcısı, zabıtası, mahkemesi, copu, kaskı, silahı, biber gazı, hükümetleri, hocaları-şeyhleri yok ki!
Kendilerinin yönettiği mahkeme olsaydı suçlanacak ve “zorla alıkoymak, Börte'yi zorla kısırlaştırmak, ihmal vb.” den cezalandırılacaktım.
Ne yazık ki onları korumak için çıkarılan insan yasaları, insanları koruyor, üzülmesinler diye! Davalar açılıyor, ama insan mahkemelerinde.
CEZA BİLE DENMEZ
Cezayı bir süre vicdanımızda çekeriz.
Zaman geçer, acımız burukluğa dönüşür, sonra da anılara...
Dün Börte'yi eve getirdik... Birkaç gün evden kliniğe götürüp getireceğiz.
Ujin, Börte'nin kutusunu açmaya çalıştı. Börte çıkınca onun yüzünü, gözünü yaladı. Bir süre sonra yine geldi Ujin, Börte'yi yaladı, burnunu onun burnuna dokundurdu.
İki yıl önce de Ujin savaşırken yaralanmıştı. Ameliyat sonrası ilk kez eve getirmiştik. Börte ondan korkmamış, kanepeye çıkıp onu koklamış, sargılı bacağını yalamıştı.
Sonuç ve suç: Börte geceleyin 6. kattan uçma nedenini anlatmayacak. Bir kırık diş, belki de aksayan bir ön ayakla bu vartayı da atlatacak. Ne ki, benim ve insanların suçu...
Bazıları da dinsel inançlarına-mezheplerine göre, köpeklerden, kurtlardan nefret ediyorlar. Onlar “pis” ve “mundar”, kendileri temiz! Onlara ceza zaten yok!